یکی از ارکان امر به معروف و نهی از منکر صبر است. بی تردید ملازم و هم نشین همیشگی امر به معروف و نهی از منکر سختی و مصیبت است و تنها سلاح مبارزه با مصائب صبر. این حرف ها برگرفته از هفدهمین آیه ی نورانی سوره مبارکه لقمان است که می فرماید:
« یا بنی اقم الصلاة وامر بالمعروف وانه عن المنکر واصبر علی ما اصابک ان ذلک من عزم الامور »
هر جند وظیفه ی ما به عنوان آحاد جامعه تذکر و امر و نهی لسانی است، و این نوع امر به معروف و نهی از منکر کمترین حواشی و مصائب را به دنبال دارد، اما در خاطرات و تجربیاتی که در سایت حیا خوانده ام ، بارها مصادیق توهین و بی احترامی و بی اهمیتی به آمر به معروف و ناهی از منکر را مشاهده کرده ام. از این جهت به نظرم رسید برای توجه و دقت بیشتر در سیره ی ائمه ی هدی صلوات الله علیهم اجمعین در برخورد با بی حرمتی ها و توهین ها این روایت زیبا از حضرت امام باقر علیه السلام را برای دوستانم نقل کنم:
امام باقر، محمد ابن علی ابن الحسین (علیه السلام)، لقبش باقر است.
باقر یعنی شکافنده.
به آن حضرت باقر العلوم می گفتند، یعنی شکافنده دانش ها.
مردی مسیحی به صورت سخریه و استهزاء کلمه باقر را تصحیف کرد به کلمه «بقر» یعنی گاو، به آن حضرت گفت: «أنت بقر» یعنی تو گاوی.
امام بدون اینکه از خود ناراحتی نشان بدهد و إظهار عصبانیت کند، باکمال سادگی گفت:«نه، من بقر نیستم، باقرم»
مسیحی: تو پسر زنی هستی که آشپز بود.
-شغلش این بود، عار و ننگی محسوب نمیشود.
-مادرت سیاه و بی شرم و بد زبان بود.
-اگر این نسبت ها که به مادرم میدهی راست است خداوند او رابیامرزد و از گناهانش بگذرد ،و اگر دروغ است از گناه تو بگذردکه دروغ و افتراء بستی.
مشاهده این همه حلم از مردی که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد، کافی بود که انقلابی در روحیه مرد مسیحی ایجاد نماید و او را به سوی اسلام بکشاند.
مرد مسیحی بعدا مسلمان شد.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
